καλιφόρνιο

Χημικό στοιχείο με σύμβολο Cf. Ανήκει στην τρίτη ομάδα του περιοδικού συστήματος των στοιχείων, στην υποομάδα των σπάνιων γαιών, και έχει ατομικό αριθμό 98. Το κ. είναι ένα από τα υπερουράνια στοιχεία –στοιχεία που δεν απαντούν στη φύση, αλλά είναι τεχνητά χημικά στοιχεία– της οικογένειας των ακτινίδων. Παράγεται με βομβαρδισμό άλλων στοιχείων, όπως για παράδειγμα του κιουρίου, ενώ για να προκύψουν τα σταθερά του ισότοπα χρησιμοποιείται το μπερκέλιο. Το κ. έχει δέκα ισότοπα, ατομικής μάζας από 245 έως 254, αλλά –όπως συμβαίνει και με τις άλλες ακτινίδες– το μοριακό του βάρος περιγράφεται από την ατομική μάζα του ισοτόπου που έχει τη μεγαλύτερη ημιζωή καθώς και από το μέσο ανάλογο όλων των ατομικών μαζών των ισοτόπων. Το ισότοπο με τη μικρότερη διάρκεια ζωής είναι το ²⁴⁵Cf, το οποίο έχει ημιζωή 44 λεπτά, ενώ τα ισότοπα με τη μεγαλύτερη διάρκεια ζωής είναι το ²⁴⁹Cf, με ημιζωή 351 ετών, και το ²⁵¹Cf, με ημιζωή 900 ετών. Όλα τα ισότοπα του κ. είναι ραδιενεργά με εκπομπή σωματιδίων. Το κ. ανακαλύφθηκε το 1950 στο Μπέρκλεϊ και παρήχθη για πρώτη φορά σε εκτιμητέα ποσότητα το 1958 ως μείγμα τεσσάρων ισοτόπων (249, 250, 251, 252). Στο δείγμα αυτό παρατηρήθηκαν οι χημικές του ιδιότητες, που είναι όμοιες με του δυσπροσίου και γενικά όχι πολύ διαφορετικές από τις ιδιότητες των υπολοίπων ακτινιδών και λανθανιδών.